Dat was het dan 10,5 maand in Azië!! Zoveel gezien en meegemaakt, maar aan de andere kant is de tijd ook voorbij gevlogen, ik kan niet beseffen dat ik al zolang weg ben!

Eerst nog even de afgelopen 2 weken, ik ben namelijk nog in Penang geweest, waar ik de prachtige street art heb gezien, met het treintje Penang hill opgeweest ben en naar het grappige upside down museum. In Langkawi heb ik helemaal niks gedaan alleen heerlijk op het strand gelegen, op Perhentian Island eigenlijk hetzelfde haha, maar nog wel een dagje een snorkeltocht gedaan waarbij ik oa haaien en een schildpad heb gezien! En in Cherating ben ik als afsluiter ’s nachts schildpadden gaan spotten op het strand, hoe ze aan land komen, een kuil graven en zelfs het eieren leggen hebben we gezien, wat een prachtige beesten, geweldig om dit nog even mee te pakken!!

Verder wil ik vooral even terugblikken op mijn hele reis. Laat ik beginnen met wat facts & figures: 10,5 maand, 317 dagen, 10 landen, +/- 120 verschillende slaapplekken, in Kinabatangan (Maleisisch Borneo) was ik met 11074 km het verst verwijderd van Nederland, 14 vluchten (waarvan ik er bij eentje naar buiten gesprongen ben en oh ja (ik zal hem zelf maar even inkoppen) ook nog eentje gemist, waardoor het er eigenlijk 15 hadden moeten zijn), 3 antibiotica kuren (tja ook dat hoorde erbij, geloof dat ik er deze reis meer gehad heb dan in de rest van m’n leven), 57 boeken gelezen, zo’n 8500 foto’s om uit te zoeken, en mijn waardevolste souvenir 13 gevulde bladzijden in mijn paspoort vol stickers en stempels van alle landen!

Na zo’n lange tijd in Azië raak je behoorlijk gewend aan de cultuur en het backpackers bestaan, welke aspecten hiervan zal ik nou gaan missen:

• Wat ik vooral ga missen is de zon en bijbehorende temperatuur!
  
  En dan bedoel ik niet 40+ en de hele dag een doorweekt shirt, maar gewoon lekker een graadje of 30. Ook de bijbehorende kleding, korte broek/topje of een jurkje, helemaal fijn! Ik ben dan ook behoorlijk bang voor het moment dat ik Schiphol uit zal lopen en de Nederlandse vrieskou (ja, zo zal het voor mij voelen vrees ik) tegemoet ga. En de kou niet alleen maar ook de bijbehorende regen, wind, grauwheid, 3 lagen kleding, jassen… blehh! Nu zag ik op de weersvoorspelling dat ze me boven toch wel goedgezind zijn en het vanaf dit weekend lekker weer wordt! Dat komt mooi uit, want ik heb altijd geroepen dat ik pas terug kom wanneer het minimaal 20 graden is en het lijkt erop dat dit helemaal goed gaat komen!
  
• Hoewel ik er momenteel erg naar uit kijk om boodschappen te doen en zelf te koken, weet ik dat ik het Aziatische eten zeker wel zal gaan missen. Fried rice, springrolls, curry’s, roti’s, noodles, alle lekker sausjes, I will miss it! Misschien een uitdaging om te kijken hoever mijn kookkunsten hierbij in de buurt kunnen komen..!
• Dat alles hier zo spotgoedkoop is! Als je twijfelt over een shirtje of om iets nieuws qua eten te proberen, dan kijk je even naar de prijs en denkt agh daar kan ik het niet voor laten. In Nederland zullen alle prijzen en het geld dat je portemonnee uit vliegt zeker weer even wennen zijn (des te meer reden om te hopen dat ik snel een baan/inkomen vind).
• Het besef van de prachtige natuur en al het moois dat er om ons heen is. Hier heb ik bijvoorbeeld zoveel mooie zonsondergangen gezien, prachtige landschappen en genoten van de kleinste dingen. Dit zijn dingen die er in Nederland ook zeker zijn, maar waar we door het gehaaste leven en het feit dat het daar allemaal ‘normaal’ is eigenlijk niet bij stilstaan.
• Wat ik toch vooral zal missen zijn alle ervaringen en het feit dat er elke dag wel iets gebeurd. Elke dag was er wel iets om over te vertellen, had ik iets leuks gedaan, geks meegemaakt of nieuwe mensen ontmoet, hierdoor heb ik dan ook al m’n blogs kunnen vullen en dat was nog maar een kleine greep uit alles! Straks terug in de realiteit zal alles gewoon weer zijn gangetje gaan, iedereen doet zijn eigen ding en veel dagen zullen hetzelfde zijn. En dat is heel normaal en hoort er nou eenmaal bij, maar ik zal al deze nieuwe belevenissen wel missen!

Naast dit alles wat ik zal gaan missen zijn er natuurlijk ook dingen waarvan ik blij ben verlost te zijn / of die in Nederland juist weer fijn zullen zijn:

• Muggen! Nu ben ik blij met elk kruipend en vliegend ongedierte dat ik hier achter kan laten, maar de muggen nog wel het meest. Die beestjes zijn bij lange na niet het ergst, maar wel de enorme JEUK die ze veroorzaken. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik al 317 dagen onafgebroken chronische jeuk heb! En mocht er een dag tussen zitten zonder jeuk dan zit het denk ik wel zo erg tussen je oren dat je het als nog voelt :p
• Er is zeker niet altijd ontbijt inbegrepen, maar als dit wel het geval is, is het altijd toast (mierzoete witte boterhammen) met jam en als je mazzel hebt een ei. Ik weet niet of ze hier denken dat alle westerse mensen dit thuis dagelijks eten, maar ik eet dus echt nooit jam. Het is ok en als het inclusief is zal ik het zeker eten (tja elke cent telt voor een backpacker), maar onderhand komt het toch wel m’n strot uit en kijk ik uit naar mijn eigen ontbijtje!
• Drinkbaar kraanwater! Ik heb er is over na zitten denken, dat ik hier gemiddeld een €1 per dag uitgeef aan het kopen van flesjes water. Dan zul je denken dat is toch niet zoveel, maar over mijn hele reis genomen is dat al gauw rond de €300. Zoveel betaal je in Nederland niet eens per jaar voor al je water (drinken/douchen/wassen etc). Best fijn (en kostenbesparend) dus dat wij in Nederland gewoon uit de kraan kunnen lurken!
• Ik had niet gedacht dat ik het zo erg zou gaan missen: sporten! Voor mijn reis was ik natuurlijk lekker bezig en helemaal fit, nou na 10,5 maand op je luie reet zitten is daar vrij weinig meer van over kan ik zeggen, zowel conditioneel als lichamelijk… Ik kijk er dan ook erg naar uit om vanaf volgende week weer lekker te gaan hardlopen en op m’n matje mijn oefeningen te doen. Ik heb me 2 weken terug (in een vlaag van verstandsverbijstering denk ik) ingeschreven voor een 10km loop in september (samen met Aggie yeah!), dus een goeie stok achter de deur om deze zomer de conditie weer op te bouwen en het lichaam weer in topvorm te krijgen!!
• Ik moet zeggen dat ik enorm goed ben geworden in wachten, een bus die 2 uur later komt, een busrit die 5 uur langer duurt etc, wanneer hij komt komt ie en wanneer je er bent hoor je dat vanzelf, boekje lezen/muziekje op en ik vermaak me wel. Ik wil echt niet weten hoeveel uur ik tijdens mijn hele reis doorgebracht hebt met wachten en busritten!! Maar het is straks toch wel weer fijn dat het openbaar vervoer gewoon komt wanneer het moet komen (alhoewel dat met de ns natuurlijk ook altijd nog maar de vraag is) en dat je ook daadwerkelijk een idee hebt hoelang je over de reis zal doen.
• Na zoveel maanden in een dorm geslapen te hebben ben ik heel makkelijk geworden, leg me ergens neer een ik slaap, hard bed/zacht kussen/licht/geluid/oncomfortabele bussen, no problem ik slaap wel. Maar ik kijk er toch ook wel naar uit om weer naar m’n eigen huisje te gaan met privacy! En nee ik ben niet echt een naaktloper, maar gewoon zo de douche uit kunnen stappen zal toch wel een luxe zijn. Niet eerst na hoeven denken of je alles wel hebt en er dan na het douchen toch achter komen dat je handdoek nog op je bed ligt of je schone shirt op de grond in het water laten vallen… Ook het feit dat je wakker kan worden wanneer jij het wilt en niet ’s ochtends vroeg met dank aan een kamergenoot, er moet namelijk altijd wel iemand een bus halen, op excursie of wat dan ook. Mocht iemand ooit het idee hebben om te gaan backpacken, hierbij enkele tips om je kamergenoten te vriend te houden: geen plastic zakken, hoe zachtjes je ook probeert te doen, die dingen maken een tering herrie! En ik weet dat ik misschien wat neurotische trekjes kan hebben, maar zorgen dat alles in je backpack een vaste plek heeft is echt handig, zo zie je namelijk snel of er nog iets mist, maar voornamelijk kan je alles ook op de tast in het donker vinden en hoef je dus geen licht te gebruiken.
• Ok dit punt had ook bij de dingen kunnen staan die ik zal gaan missen, namelijk het elke dag nieuwe mensen ontmoeten, met ieder zijn eigen verhaal. Ik heb hier enorm van genoten, met zoveel mensen heb ik prachtige, bizarre of grappige dingen meegemaakt en er een lading nieuwe Facebook connecties van over de hele wereld aan overgehouden! Echter is de keerzijde ook dat het in de meeste gevallen heel oppervlakkig blijft en je per dag minstens 5x hetzelfde verhaal verteld. Waar het aan de ene kant dus jammer is ben ik ook weer heel blij om terug te gaan naar mijn echte vrienden! Zo kan ik bijvoorbeeld de keren dat ik gehuild heb van het lachen tijdens mijn reis op 1 hand tellen, waar ik thuis minimaal elk weekend m’n make-up wel een keertje bij kan werken :p

Als ik terugdenk aan al het moois en bizars wat ik meegemaakt en gedaan heb is het lastig om dit in enkele zinnen samen te vatten. Toch heb ik geprobeerd alle hoogtepunten voor mij op een rijtje te zetten. Zo heb ik mijn verjaardag op een olifant gevierd, meegelopen op een jongensschool, me een filmster gevoeld door alle fotomomentjes, op een boerderij gewerkt, een slang boven m’n bed gehad, 8,5 uur op een stoeltje gezeten om het Esala Perahera festival te aanschouwen en in een grotje op het strand geslapen! Heb ik Pim toevallig ontmoet in Vietnam, in lokale kleding mee geweest naar een bruiloftsfeest, gevlogen door de bomen en in een giga boomhut geslapen tijdens de Gibbon Experience, midden in de nacht staan bowlen, getubed in Vang Vieng, een 3 daagse scooter tour gedaan, na een legendarische avond m’n vlucht gemist en gefeest op de jungle en full moon party! Heb ik kerst en oud & nieuw gevierd met mijn voeten in het zand, als kerstdiner patat met een kroket gegeten, stond ik met oud & nieuw midden in de nacht met al m’n spullen op het strand vanwege een ontruiming door brand en ben ik wezen skydiven! 2 geweldige weken gehad met m’n ouders in Cambodja, gecrashed met de scooter, olifanten gevoerd en gewassen, naar een ladyboy show geweest en het flower festival bijgewoond. Heb ik een nacht in een klooster geslapen bovenop een berg, ben ik omgeslagen met een tuktuk/pick-up, heb ik een ballonvaart gemaakt boven Bagan en voor m’n gevoel de langste treinrit uit m’n leven gehad in de overvolle coupe met muziek makende, dronken jongens. Met m’n zwarte gewaad prachtige moskeeën bezocht in Brunei, Orang Utans en krokodillen gespot in het wild, gesnorkeld met haaien en een reuze schildpad,de schildpadden ’s nachts eieren zien leggen op het strand en genoten van de licht/water/muziek shows in Singapore en dit alles met en door alle lieve, bijzondere locals en medereizigers die ik overal ontmoet heb!! Het is toch nog een hele lijst geworden en ik ben vast en zeker nog ontelbaar veel dingen vergeten, maar wat word ik er weer blij van als ik hier allemaal aan terug denk!!

Ik heb dit toch maar mooi even gedaan, het voor elkaar gekregen om deze droom uit te laten komen (als je het echt wilt dan kan het!), alleen gereisd en mezelf letterlijk overeind weten te houden in alle situaties, kortom een onvergetelijk avontuur dat niemand me meer afneemt!!

Zelf vond ik het erg leuk om al mijn blogs te schrijven, een geweldige herinnering om dat nu allemaal bij elkaar te hebben! Maar ook super leuk dat er zoveel mensen waren die het telkens weer gelezen hebben, alle enthousiaste reacties en iedereen die met me mee heeft geleefd bij de goede en de mindere momenten. Uit het feit hoeveel appjes ik de afgelopen dagen heb gehad van mensen die zeggen nog een week/nog een paar dagen en dan ben je er weer, kan ik opmaken dat ik gelukkig nog niet vergeten ben na al deze maanden, maar dat er naast mijzelf gelukkig nog meer mensen zijn die blij zijn dat ik weer terug kom! Ik heb er zin in, tot over een paar dagen!!

Liefs, Claudia