Terwijl ik op deze 2^e kerstdag heerlijk met mijn kerstmuts op het strand lig, ben ik gewoon alweer een half jaar onderweg! Een half jaar waarin ik 5 prachtige landen heb bezocht, ontelbaar veel leuke mensen heb mogen ontmoeten en waarin ik ongelooflijk veel heb meegemaakt!

In deze blog zal ik jullie kort vertellen over de afgelopen weken, maar wil ik jullie vooral ook meenemen naar hoe ik het afgelopen half jaar heb ervaren en wat er nou allemaal komt kijken bij dat backpacken. Oh ja, alvast sorry hij is nogal lang geworden, maar ik weet dat jullie allemaal vrij zijn en tijdens deze kerst (wat zeg ik, half jaar!) zonder mij kunnen jullie hier vast wel een paar minuutjes aan spenderen :p

Na mijn eerste eiland Koh Phangan had ik de smaak te pakken en ben ik verder gaan eilandhoppen. In het kort waar ik geweest ben en wat ik heb gedaan (naast veel strand, zonnen, lezen en chillen

• Koh Tao: klein eiland, je kan de belangrijkste plekken lopend bezoeken. Snorkeltrip gedaan, ondanks dat het met bakken uit de hemel kwam en we niet alle plekken hebben kunnen zien, was het toch erg leuk; mooi koraal, vissen en zelfs 2x een pijlstaartrog (denk ik) gezien!
• Koh Samui: stuk groter eiland, met vliegveld en ringweg rond het eiland. Dag eilandtour gedaan, langs tempels, buddha’s, viewpoints en waterval.
• Phuket: als men dacht dat Khaosan road in Bangkok gekkenhuis is, dan hebben ze Bangla road nog nooit gezien! ’s Avonds wordt de straat omgetoverd met clubs, bars, harde muziek, lady boys, ping pong shows, streetfood etc. Ik heb me hier dan ook enkele nachten goed vermaakt! De andere nachten heb ik me, of ik wilde of niet, ook prima vermaakt, aangezien het hostel direct boven een club gevestigd was en het tot 5 uur leek alsof mijn bed midden op de dansvloer in de club stond... Naast heerlijk vertoeven op het overvolle strand met Russen en enorm veel Zweden, heb ik ook hier nog een ochtend een tuktuk tour over het eiland gedaan, langs viewpoints, big buddha en een tempel complex.
• Koh Lanta: een rustig en relaxt eiland, een wereld van verschil na Phuket! Verbleef in het backpacker gebied, wat vol was met hostels/guesthouses, goedkope lokale restaurantjes/barretjes en een gezellige gypsy sfeer had. Het kleine supermarktje was ‘s avonds the place to be waar iedereen samen kwam; goedkoop drinken, wifi en kleine eetstalletjes met van alles en nog wat voor de deur. Heb hier het eiland een dag verkent per scooter, erg mooie plekjes gezien en de tiger cave bezocht. Hierbij waren ze even vergeten te vertellen dat het een survival tocht was, vol klimmen/klauteren/tijgeren (hmm vandaar misschien die naam..). Na afloop zag ik er uit alsof ik net een oorlog uitgevochten had en aan modderworstelen had gedaan!
• Krabi Ao Nang: hier heb ik kerst gevierd. Op kerstavond mee geweest met de kroegentocht vanuit het hostel, eerste kerstdag naar het strand geweest en met 2 meiden uit eten. Mezelf getrakteerd op een wijntje en rara wat heb ik gegeten.. patat met pindasaus en 2 kroketten haha, wie kan dat nou zeggen dat ie dat ooit als kerstdiner had!

Maar goed, een half jaar backpacken dus… Ik kan me nog goed de eerste keer herinneren dat ik in een dorm kamer sliep en dacht wat is dit toch eigenlijk raar om hier zomaar met wil vreemden te liggen! Nu, oneindig veel dorm kamers verder, draai ik m’n hand niet meer om voor een 20 persoons kamer! Het is verbazingwekkend hoe snel dingen ‘normaal’ worden. Laat ik dit vooral tussen aanhalingstekens zetten, want als ik er over nadenk met het kleine beetje westerse verstand dat ik nog heb, weet ik dat het helemaal niet zo normaal is. Mijn standaard is namelijk gedaald tot ver (heeeel ver!) onder het 0 punt… Een koude douche met pisstraal, wc’s zonder stromend water, maar half betegeld en met meestal wel iets van levend wezen erbij, geen probleem! Mieren kolonies, gecko’s, muggen, kakkerlakken, spinnen, rupsen, torren, ratten, ik kijk nergens meer van op (ik houd er ook nog steeds niet van, dat terzijde..).

Er zijn dan ook behoorlijk wat woorden die niet meer in mijn woordenboek voorkomen, zoals privacy (huh wat?!), haast (busrit die 3 uur langer duurt, no problemo!), schoon (ik heb hier echt chronisch gore voeten + kleren kan je hier best meerdere keren aan, even ruiken, beetje deo erop en ready!), kou (tja al een half jaar tussen de 30-40 graden, ik kan er wel aan wennen

Dat ik ervoor gekozen heb zo’n lange reis te maken en ook nog eens alleen, daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad! Ik kan me prima redden en vermaken in m’n uppie, vind het nog steeds geweldig om zoveel mensen te ontmoeten en kan doen en laten wat ik zelf wil! Er zijn 2 dingen die ik altijd in lijstjes lees als ’10 reden om alleen te reizen’ die ik niet volledig herken. Allereerst het feit dat je alleen kan zijn wanneer je dat wilt. Dit is dus niet waar! Af en toe heb ik wel eens de behoefte om een dagje alleen te zijn, maar op de een of andere manier komt er in een restaurant altijd wel een ander ‘eenzaam’ persoon toevallig het tafeltje naast je zitten en begint een praatje, en ook in je kamer kan je je niet terug trekken want ook daar zijn vrijwel altijd mensen die iets van je willen. Ik kan in dit soort gevallen geen nee zeggen (en ik snap natuurlijk dat mensen graag met me om willen gaan, wie niet! :p) en uiteindelijk is het ook altijd weer gezellig! Daarnaast het feit dat je tijdens het alleen reizen jezelf leert kennen en/of verandert. Nu ben ik nog niet aan het eind van mijn reis en ook nog niet terug in de westerse wereld, maar ik weet toch vrij zeker dat ik niet veranderd ben. Ook ben ik mezelf niet tegen gekomen tijdens deze trip, ik wist al dondersgoed hoe ik in elkaar stak en heb mezelf daarin niet verbaasd of teleurgesteld!

Er zijn natuurlijk ook enkele minpunten, zo is het soms duurder om alleen te reizen, aangezien je de kosten van een kamer/tuktuk/tour etc niet kan delen. Het maken van foto’s is ook lastig, je moet het altijd iemand vragen en de helft van de tijd zijn de foto’s dan als nog ruk... Daarnaast bouw je met de meeste mensen die je ontmoet weinig op. Met iedereen heb je hetzelfde standaard, oppervlakkige (maar toch ook leuke) gesprek, waar kom je vandaan/wat doe je thuis/waar ben je geweest/waar ga je nog heen etc. Maar met enkele mensen, met wie je voor langere tijd samen reist, wordt het iets inhoudelijker en houd je ook nog contact.

Dan is er nog het verschil tussen op vakantie gaan en reizen. Wanneer je zoals ik voor een jaar gaat reizen, wordt het een soort lifestyle. Ik kan bijvoorbeeld niet zomaar uitgeven wat ik wil, bij alles wat ik koop/bestel kijk ik eerst naar de prijs en elke dag check ik wat ik uitgegeven heb (hierdoor lig ik overigens nog wel ruim op schema met m’n budget!). Daarnaast kan je niet zoals op een vakantie elke dag partyen, laat naar bed gaan en alcohol drinken. Voor 3 weken is dat mogelijk, maar voor een jaar nee… Allereerst heb ik daar geen behoefte aan, ten tweede kan ik dan bij terug komst direct naar de aa en daarnaast zijn deze uitgaven ’s avonds echt funest voor het budget. Volgens mij klinkt dit vrij logisch, maar telkens wanneer ik een avond aan de sprite/water zit, kijken mensen me vreemd aan en moet ik verantwoorden waarom ik niet drink (echt heel irritant!! en ik kan ook best gezellig zijn zonder!). Daarnaast moet je net als thuis soms wat boodschappen doen, kleren kopen etc. Sommige dingen zijn alleen niet zo makkelijk als je zou denken.. Zo is een bh/bikini een hele opgave hier (aangezien ik hun ogen olifanten maten nodig heb), is een nieuwe ereader niet te vinden (die ik had begaf het namelijk na 2 maanden), bij het kopen van zonnebrandcrème/make-up remover moet je heel goed opletten dat er geen whitening in zit en zelfs slippers zijn er op sommige plekken alleen in (voor ons idee) kindermaten. Als laatste klinkt het voor sommige misschien vreemd dat ik bijvoorbeeld ook wel eens moe ben, je kan toch elke dag uitslapen? Dat kan.. Maar in de praktijk is dat wel anders, ik zet ook heel veel dagen gewoon een wekker, wordt daarnaast geregeld wakker door mijn kamergenoten, moet continu uitzoeken waar ik ga slapen, wat ik ga doen, hoe ik ergens kom en ben heel veel aan het reizen. Nee het is geen werk, maar er zit ook een zeker ritme in; het wordt echt een levensstijl!

Het mooiste waren de lokale mensen in landen als India/Sri Lanka, wanneer ik ze vertelde dat ik alleen reisde en hun reactie was: ‘oh heb je dan geen vrienden?’ (nee helemaal niemand…). Gelukkig heb ik een hele lieve groep vrienden en familie, die ik allemaal geregeld spreek! Maar dat je die wel hebt en toch (als meisje) alleen op stap gaat, dat gaat er hier niet in..

Ik wil afsluiten met de mededeling dat ik 2 weken geleden mijn terugreis ticket heb geboekt. Save the date (of maak dat je weg komt), 8 mei land ik weer op Nederlandse bodem!! Ik kijk er nu al naar uit om iedereen weer te zien en allerlei leuke dingen te gaan doen, maar eerst ga ik hier nog even genieten!

Om te beginnen met het inluiden van het nieuwe jaar. Ik zal dan op mijn laatste eiland Koh Phi Phi zijn, waar, naar het schijnt, een knalfeest op het strand plaats vind. Ondanks dat ik mijn vrienden die avond toch wel een beetje zal missen, kijk ik er erg naar uit om af te tellen (wanneer het bij jullie nog maar 6 uur ’s avonds is) in dit warme weer en met mijn voeten in het zand! Het volgende moment om naar uit te kijken is dat mijn lieve ouders 9 januari deze kant op komen en we samen 2 weken Cambodja zullen gaan verkennen! Super veel zin in!!

Hier kunnen jullie volgende keer alles over lezen. Voor nu wens ik iedereen nog een gezellige laatste kerstdag, een leuke jaarwisseling (zonder ongelukken) en dat 2016 voor iedereen maar een gezond, liefdevol en gelukkig jaar mag worden!

Liefs, Claudia