Thailand, een cultuurshock in omgekeerde volgorde! Vanuit Laos nam ik de bus naar Bangkok. Zodra we de grens gepasseerd waren, kwamen er ineens wegen tevoorschijn die voor het laatst gezien had tijdens mijn rit naar Schiphol; asfalt, belijning en gewoon zonder gaten! De bus had een chauffeur en bijrijder in uniform (ipv een shirt met gaten), we kregen een doosje met een muffin en een flesje water erin en een deken! Toen we ’s avonds rond etenstijd stopten kocht ik instant noodles, toen ik daarmee de bus inkwam bleken we daar ook nog een maaltijd te krijgen! Ook in Bangkok was het wel even wat anders, geen uit elkaar gevallen kraampjes met snacks etc, maar de beruchte 7/11 op elke straathoek. Voor degene die geen idee hebben, een soort ah-to-go, waar je vrijwel alles kan vinden wat we in Nederland ook hebben en die 24/7 open is. Ook de wifi is ineens van een kwaliteit die ik niet meer gewend ben en het werkt ook nog continu! Daarnaast had ik een hostel 1 straat van Khaosan road, the place to be voor party, shoppen en nog meer party! Kortom luxe, luxe, luxe allemaal! (in vergelijking met..)

Bangkok stond voor mij ook vooral in het teken van mensen weer ontmoeten. Zo heb ik de eerste dag geluncht met Deshik, een van de hostel eigenaren in India, met wie ik af en toe nog contact had. De 2^e dag kwam ik op een random straat waar verder niemand was 2 Zweedse jongens tegen, die ik tijdens het tuben in Laos ook al ontmoet had. Met hun heb ik 2 dagen Bangkok verkend: paleis, tempels, buddha beelden en floating market. Op mijn laatste dag kwamen de Duitse jongens met wie ik 3 weken in Vietnam heb gereisd aan in Bangkok, dus gezellig even samen gegeten. Daarna met mijn 4 mannen een terrasje gepakt op Khaosan road, om vervolgens nog naar een club ergens anders in de stad te gaan om nog tot in de late/vroege uurtjes een dansje te wagen.

Na een legendarisch leuke avond lag ik om half 4 eindelijk in bed, wat ook wel fijn was aangezien om kwart over 5 mijn wekker alweer zou gaan. Ik had namelijk een vlucht geboekt richting Koh Phangan, en zou om 6 uur opgepikt worden richting luchthaven. Na alle busreizen die ik tijdens mijn reis al heb doorstaan, vond ik dat ik mezelf dit keer wel een vlucht kon veroorloven, aangezien het ook maar 3 tientjes duurder was dan de bus. Ware het niet dat Claudia alleen pas om kwart voor 9 wakker werd en dus der vlucht had gemist…….

OMG!! Dat mij dit ooit nog eens zou overkomen! En ja ik had echt m’n wekker gezet, en nee ik was niet eens dronken (ok, ik had misschien wel wat drankjes/buckets op :p), maar gewoon in totale coma en geen wekker of wat dan ook gehoord. Na 1sec van shock, kwam het besef dat er niks meer aan te doen was en kon ik er ook wel om lachen. De vlucht was gelukkig niet duur en de avond was het waard! De jongens kwamen natuurlijk ook niet meer bij toen ik ze vertelde dat ik nog steeds in Bangkok was en ook nu nog blijft het een succesverhaal wanneer ik weer vertel (tja, je moet wat over hebben voor een leuke blog:p). Laten we het houden op een leermoment; als je een bus/vlucht moet halen, ga of niet partyen of party tot de bus komt.

Maar goed, geen vlucht meer voor mij, dus maar weer gewoon met de nachtbus + ferry naar Koh Phangan gegaan. Per scooter heb ik hier wat rond getourd (wel even een uitdaging met aan de andere kant rijden), er is namelijk erg mooie natuur en ongelooflijke stranden te vinden! Al dit moois gaat alleen aan veel mensen voorbij, aangezien dit eiland de plek is waar DE full moon party plaats vind. Voor degene die geen idee hebben, een maandelijks feest waar zo’n 30000 mensen op af komen (in vergelijking, de bevolking hier bestaat maar uit 12000). Voor zo’n 4 dagen is dit eiland een gekkenhuis, iedereen draagt dan ook z’n steentje bij als tuktuk chauffeur, oerlelijke neo kleding verkoper, hostel medewerker, bucket verkoper (je weet wel die emmertjes waar je als kind mee speelde op het strand, maar dan vol met alcohol :p) etc etc… Alle dagen ervoor en erna heb je ook nog allerlei andere feestjes (pool, jungle, waterfall), dus altijd reden voor een party hier!

Ik heb alleen de jungle en full moon party gedaan, dat vond ik wel weer genoeg. Beide feesten gingen gepaard met een hoop body paint taferelen vooraf (zie foto’s). Ik heb me erg vermaakt, maar moet zeggen dat ik ook wel betere feestjes/festivals heb gehad. Het is namelijk kneitertje druk, waardoor je iedereen de halve avond kwijt bent en de kans dat je ze ooit terug vind nihil is. Daarnaast is een groot deel van de bezoekers dronken (touwtje springen met een brandend touw is hier heel normaal) of onder invloed van andere dingen. Daarover gesproken werd mij meerdere malen gevraagd wat ik genomen had en waar je dat kon kopen… NIKS, DAT ZIJN GEWOON MIJN OGEN!! En werd er de halve avond door wild vreemden Zweeds tegen me geluld. Geen idee waarom, maar de Zweden zijn hier alom vertegenwoordigd en ze denken allemaal dat ik een van hen ben. Ik vond het om half 5 wel genoeg, maar een groot deel gaat nog de hele dag door.

Leuke feestjes, gezellige mensen en een mooi eiland, dus heb er uiteindelijk 8 nachten doorgebracht en even lekker gerelaxt.2 dagen nadat iedereen z’n roes uitgeslapen heeft, is het eiland bijna uitgestorven, wat ook wel even lekker was! Beetje aan het strand liggen, boekje lezen, massage… Tja zwaar leven

Liefs, Claudia