Na enkele dagen in Kandy gezeten te hebben met mijn antibiotica kuurtje, rust en het goed schoonhouden van de wonden, ging het gelukkig iets beter waardoor ik weer verder kon. In het hostel had ik een Oostenrijks stel leren kennen met wie het erg goed klikte en die dezelfde kant op ging, waardoor we uiteindelijk 1,5 week samen gereisd hebben.

Vanuit Kandy namen we de trein naar Nuwara Eliya en 2 dagen later door naar Ella. Deze plaatsen liggen in de Hill Country, een gebied in de bergen vol met groene thee velden. Deze treinrit was een attractie op zich en voor mij een van de hoogtepunten van Sri Lanka, wat een mooie uitzichten onderweg en je kon heerlijk in de deuropening hangen/zitten en ervan genieten! In deze plaatsen hebben we oa een tour gedaan naar 2 thee fabrieken (+ verse thee gedronken), watervallen gezien en nog meer mooie uitzichten en thee velden. In Ella hebben we de Ella Rock beklommen, wat ook echt een beklimming was (geen treden dit keer)! Het begin van de route was een wandeling over de treinrails, en daarna stijl omhoog door thee velden en bossen, beloond met een geweldig uitzicht!

In Nuwara Eliya was het voor het eerst sinds bijna 2,5 maand, dat ik in een plaats was waar het geen 30+ graden was (maar ook gelijk 15!), brr… Ik was dan ook blij dat het maar voor 2 dagen was haha, geef mij maar lekker dat warme weer!

Na de bergen was het wel weer tijd om even helemaal niks te doen, op het strand van Arugam Bay. Deze plaats is behoorlijk toeristisch en oa een surferspot. Dit was ook wel te merken aan de zee, waar ik maar tot aan m’n grote teen in ging, want dan was je uiteindelijk als nog tot aan je kruin nat! En het mannetje van het guesthouse maar zeggen dat het nu ideaal is voor startende surfers, aangezien de golven zo klein zijn… Ondanks dat ik natuurlijk een enorme waterrat ben (ahum…) heb ik toch maar vriendelijk bedankt!

Vanuit daar ging het Oostenrijkse stel een andere kant op, maar was er wel een Nederlands meisje, Elise, aangekomen die ik eerder in Kandy een dag had ontmoet. Met haar heb ik de laatste week samen gereisd. Na een lange rit van 9,5 uur en 3 bussen kwamen we aan in het zuiden, in Unawatuna. Vanuit de laatste bus die langs de kust reed, zagen we al dat hier ook weer enorm mooie stranden waren. Echter bleek de moesson dit een mooi moment te vinden om te beginnen, waardoor het enorm geregend heeft.. Het plaatsje was gelukkig wel leuk, waardoor we met nog 2 andere Nederlandse meiden uit het hotel, ons prima vermaakt hebben. Toen het enigszins droog was hebben we nog een tripje naar het plaatsje Galle gemaakt, een fort gebouwd door de Nederlanders, met veel Nederlandse namen en mooie, oude gebouwen.

De laatste stop was Hikkaduwa, hier was het gelukkig wel droog, maar ook geen strandweer, waardoor we maar 1 nachtje gebleven zijn. Eerst hebben we een schildpadden opvang bezocht. Vissers brengen de eieren hiernaar toe en enkele dagen nadat ze uitgekomen zijn, worden de kleine schildpadjes weer uitgezet. Daarnaast zorgen ze voor schildpadden die gehandicapt geboren zijn, schildpadden die armen of benen missen doordat ze verstrikt hebben gezeten in vissersnetten en een enorme albino schilpad! Ook hebben we de mini schildpadjes en enkele grotere vast mogen houden, echt te schattig!!

Verder hebben we het Tsunami museum bezocht. Wat ik niet wist is dat Sri Lanka na Indonesië het ergst getroffen is. In het museum waren verhalen te lezen van overlevenden en er hingen enorm veel foto’s, ook van massa’s dode lichamen (wat in Nederland nooit zo in een museum zou hangen!). Dit alles was enorm indrukwekkend, je weet het allemaal wel, maar om het nogmaals zo onder ogen te komen, te lezen en te horen (zeker voor iemand met een zekere onderwater angst), brrr vreselijk…. Op veel plekken in het land wordt je er ook nog aan herinnerd, zo stonden in Trincomalee (bij m’n grotje) borden langs de weg met ‘tsunami zone’ en ‘evacuation route’ en was er in Arugam Bay een Tsunami hotel en een Tsunami road. En wij maar zeggen dat we de golven zo hoog vonden, je kan je er echt geen voorstelling van maken (en dat wil je ook niet wanneer je in zo’n grotje ligt!)…

Nou dat was mijn gezellige einde in Sri Lanka haha.. De laatste dagen ben ik nu weer terug in Negombo, in het hostel waar ik ook begonnen ben. Sri Lanka was wederom een geweldig avontuur dat me veel heeft gebracht:

• Over het algemeen geweldig lieve, goedlachse mensen
• Het mooiste strand dat ik (tot nu toe) ooit heb gezien in Trincomalee
• De meest bijzonder slaapplek ooit in mijn grotje
• Het bijzondere festival in Kandy
• Een unieke ervaring op de farm
• Tja, ook een infectie met een antibioticakuurtje, maar ook dat was weer een ervaring…
• Een prachtige treinrit door de thee velden van Kandy naar Nuwara Eliya
• Een hele hoop beklimmingen met mooie uitzichten
• En een heleboel lieve, leuke reisgenoten die ik heb mogen ontmoeten!
  

Sri Lanka, dat was het dan! Woensdag vlieg ik via Kuala Lumpur (waar ik een nachtje op de luchthaven zal tukken..) naar Ho Chi Minh in Vietnam. Ik heb enorm veel zin in weer een nieuw land met ander eten, andere mensen en een andere cultuur. Ik ben erg benieuwd naar Zuidoost-Azië, maar denk dat het weer een totaal andere wereld zal zijn! Ik houd jullie op de hoogte!

Liefs, Claudia