De afgelopen 1,5 week kunnen samengevat worden in gezelligheid, festival, uren wachten, horror kelder, boer zoekt vrouw en eindigend met een antibioticakuurtje. Benieuwd geworden, lees dan verder…

In Kandy vond het 10 daagse festival Esala Perahera plaats,ter ere van de tand van Boeddha. Ik wilde de laatste dagen van het festival in de stad zijn, omdat de optocht dan het grootst/best zou zijn. Toen ik met de bus rond het middaguur de stad in reed zag ik al veel mensen op de grond zitten in afwachting van de processie (die ergens tussen 6-8 begint..). In het hostel kwamen de volgende dag een hoop nieuwe (alleen reizende) mensen aan, die ook allemaal voor de laatste dag kwamen, waardoor we een leuk groepje hadden. ’s Avonds gezellig met z’n alle eten en een biertje drinken op het kleine balkonnetje van het hostel. Dit was echt zoals ik van tevoren in gedachten had van het ‘leven’ in een hostel! En het leuke was dat we met elkaar de halve wereld vertegenwoordigden; Amerika, Canada, België, Zwitserland, Duitsland, Japan, Australië.

Op de laatste dag gingen we om 3 uur met een groepje van 10 man op pad om een plekje te veroveren. Wel, er was geen vrije cm meer te vinden, wat een mensen massa’s!! Na even rond gelopen te hebben, zijn we dan toch maar gezwicht voor de betaalde stoelen met uitzicht. Dit hield in een inimini ruimte die normaal als winkeltje fungeerde, waar ze alles uit hadden gehaald en zoveel mogelijk plastic stoelen in hadden gepropt. Daar zaten we dan om 4 uur ’s middags, lekker knus op elkaar in een graad of 40, maja je moet er wat voor over hebben. Voor ons zaten mensen op de stoep, met de nadruk op ‘zaten’. Waarschijnlijk al vanaf 11 uur in de ochtend en opstaan was vrijwel verboden, aangezien ze dan het uitzicht blokkeerden voor mensen zoals wij die geld betaald hadden.

Het leuke aan het feit dat niemand zich meer kon verplaatsen, is dat er mensen rond liepen die pakjes crackers en zakjes met gesmeerde boterhammen (met een of andere sambalsmurrie met heel veel ui) rond gooiden, zodat iedereen nog wat te eten kreeg. Na een tijdje moesten er toch wel wat naar de wc, dus besloten we allemaal maar in 1x te gaan, aangezien ongeveer iedereen op moest staan en alle stoelen aan de kant moesten. De verkoper van de stoelen had ons verteld dat er achter een wc aanwezig was. Echter was hij even vergeten te melden dan je achter een zaklamp kreeg, om vervolgens af te dalen naar zijn horrorkelder, waar je in elk kamertje en om elke hoek moest kijken waar de wc zich bevond.. Het was een westers toilet, maar wel eentje die in geen duizend jaar een schoonmaker gezien had, op dat soort momenten zou ik echt een moord doen (mm had best gekund op die plek..) voor een gat in de grond!

Maar goed, nadat iedereen weer op z’n plaats zat ging het wachten rustig verder. Gelukkig waren we met een grote groep, wat het nog enigszins te verdragen maakte. Om half 10, na 5,5 uur wachten, kwam namelijk het eerste deel van de optocht langs! Deze bestond uit vuur optredens, dansers, muziek en heel veel olifanten. Geweldig om te zien en een ware belevenis weer om mee te maken!

Na Kandy ging ik naar het gehucht Thennakoogama, waar ik ging werken op een Eco farm (yes, me!!). Je hebt primitief, maar dit was toch wel de overtreffende trap haha… Een half open kamer in een leme gebouwtje, een ‘douche’ (alias ton met water + emmertje) in de buitenlucht, gat in de grond wc, geen stopcontact, 3x per dag rijst en ga zo maar door (zie foto’s). Naast de 3 locals die er werken, waren er op dat moment nog 2 Belgische mensen, wat wel fijn was om me enigszins wegwijs te maken. Aangezien ik, buiten het water geven van die 5 planten in m’n huis, nog nooit iets gedaan heb wat hiermee te maken had en mijn Engelse vocabulaire niet erg toereikend was voor deze branche.

De werkzaamheden die ik gedaan heb waren oa uien planten, grond prepareren met mest/as/hooi, heel veel water geven, hout sprokkelen, koeien verzorgen en gras/planten weg hakken. Elke dag moest er uit de put bij de buren ook water gehaald worden (om te drinken jawel…), wat betekende met een kruiwagen vol vaten heen en weer, wat op de terugweg behoorlijk zwaar is kan ik je vertellen, over een lange zandweg in de volle zon!

Naast de koeien waren er ook geiten, hier hoefden we verder alleen niets mee te doen en katten en honden. Daarnaast waren er nog een hoop andere levende wezens, te beginnen met honderden vliegen overdag in de keuken/eethoek, kolonies mieren, rare rode kruipende gevallen, torren, kikkers, een kameleon, een schildpad en een slang in het dak recht boven m’n bed!!

Een behoorlijke belevenis weer dus, maar wel super gaaf om meegemaakt te hebben en ik heb er toch ook nog wel wat van opgestoken! Echter ben ik er wel achter gekomen dat ik toch wel een stads meisje ben, ik moet er niet aan denken om dit voor altijd te moeten doen, dus geen boer zoekt vrouw voor Claudia, al zetten ze Brad Pitt in een overall!!

Gedurende deze dagen op de farm kreeg ik alleen steeds meer plekjes op m’n voeten/enkels die er steeds slechter/meer ontstoken uit gingen zien (ik zal jullie deze foto’s besparen!). Aangezien ik daar niet echt de mogelijkheid zag om het goed schoon te kunnen maken en houden (+ dat dat met water uit de ton zou moeten..), en ik er niet echt een heel goed gevoel over had, heb ik besloten een paar dagen eerder weg te gaan dan gepland. Ik ben terug gegaan naar het hostel in Kandy en langs een kliniek geweest. Deze arts (die overigens erg goed Engels sprak) zei inderdaad dat het een infectie was, waar ik een antibiotica kuur voor heb gekregen. Gewoon wat pillen in een zakje, zonder bijsluiter/naam of wat dan ook, voor €2,50 (natuurlijk wel nog even declareren als een echt Hollander betaamd

Foto’s van het festival en mijn boeren bestaan heb ik er weer opgezet. Zodra ik weer de hord op ben geweest horen jullie weer van me!

Liefs, Claudia